تأثیر مشاوره گروهی بر بُعد فیزیولوژیک خودمراقبتی و میزان هموگلوبین گلیکوزیله بیماران مبتلابه دیابت نوع دو

Authors

سیدرضا سیدرضا مظلوم

seyedreza mazlom evidence based care research centre, instructor of medical-surgical nursing, school of nursing and midwifery, mashhad university of medical sciences, mashhad, iranمرکز تحقیقات مراقبت مبتنی بر شواهد، مربی گروه داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران محبوبه محبوبه فیروز

mahbobeh firooz ms in nursing, school of nursing and midwifery, mashhad university of medical sciences, mashhad, iranدانش آموخته کارشناسی ارشد آموزش پرستاری داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران فرزانه فرزانه حسن زاده

farzane hasanzade evidence based care research centre, instructor of medical-surgical nursing, school of nursing and midwifery, mashhad university of medical sciences, mashhad, iranمرکز تحقیقات مراقبت مبتنی بر شواهد، مربی گروه داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران سیدعلی سیدعلی کیمیایی

seyedali kimiaee assistant professor of family counseling, faculty of psychology and educational sciences, ferdowsi university of mashhad, mashhad, iranاستادیار گروه مشاوره خانواده، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران علی اکبر علی اکبر رئوف صائب

abstract

مقدمه: خودمراقبتی ضعیف مهمترین عامل زمینه ساز مرگ ومیر بیماران دیابتی می باشد. اثر آموزش بر ارتقای خودمراقبتی در مطالعات گذشته ارزیابی شده است؛ اما نقش مشاوره ای تیم درمان و تأثیر آن کمتر بررسی شده است. هدف: تعیین تأثیر مشاوره گروهی بر بُعد فیزیولوژیک خودمراقبتی و میزان هموگلوبین گلیکوزیله بیماران مبتلا به دیابت نوع دو. روش: طی یک کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی، 73 بیمار دیابتی نوع دو مراجعه کننده به مرکز دیابت پارسیان مشهد در سال 1393 به دو گروه مداخله و شاهد تقسم شدند. برنامه مشاوره گروهی به مدت 5 جلسه 5/1 ساعته با فاصله 3 روز در قالب گروه های 8 تا 10 نفره اجرا شد. محتوای جلسات مشکلات تغذیه، ورزش، عوارض دیابت، مسایل روانی مرتبط با دیابت، داروهای دیابت و خودکنترلی قندخون بود. پرسشنامه پژوهشگرساخته خودمراقبتی بیماران دیابتی و آزمایش hba1c قبل از مداخله و دو ماه پس از اتمام مداخله در هر دو گروه تکمیل گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 5/11 و آزمون های تی زوجی و تی مستقل تحلیل شد. یافته ها: نمرات بُعد فیزیولوژیک خودمراقبتی و hba1c بیماران مبتلا به دیابت قبل از مداخله در دو گروه تفاوت معناداری نداشت. نتایج آزمون تی مستقل نشان داد در مرحله بعد از مداخله، میزان خودمراقبتی به طور معناداری در گروه مداخله (8/5±1/49) نسبت به گروه شاهد (2/12±8/31) افزایش داشت (001/0p<). میزان hba1c در مرحله بعد از مداخله به طور معناداری در گروه مداخله (9/0±3/8) نسبت به گروه شاهد (4/1±1/9) کاهش داشت (006/0p<). نتیجه گیری: مشاوره گروهی می تواند به ارتقای مراقبت از خود بیماران دیابتی کمک کند. بنابراین، می توان آن را به عنوان یک روش درکنار سایر روشهای آموزشی پیشنهاد کرد.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

مقایسه تاثیر آموزش گروهی و مشاوره گروهی خودمراقبتی بر هموگلوبین گلیکوزیله بیماران مبتلابه دیابت نوع دو

Background and purpose: The most important underlying cause of death in diabetic patients is the lack of self-care. One way to assess self-care skills in diabetic patients is the measurement of glycated hemoglobin (HbA1c). Different training programs are implemented to improve self-care behavior, however, the role of nurses in such trainings and counseling is neglected. The aim of this study wa...

full text

مقایسه تاثیر آموزش گروهی و مشاوره گروهی خودمراقبتی بر هموگلوبین گلیکوزیله بیماران مبتلابه دیابت نوع دو

سابقه و هدف: مهم ترین عامل زمینه ساز مرگ و میر بیماران دیابتی عدم انجام خودمراقبتی می باشد و یکی از راه های ارزیابی خودمراقبتی در بیماران دیابتی، سنجش هموگلوبین گلیکوزیله می باشد. روش های آموزشی مختلفی جهت بهبود خودمراقبتی استفاده شده است، با این وجود به نقش های آموزشی و مشاوره ای پرستار کم تر توجه شده است. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر آموزش گروهی و مشاوره گروهی خودمراقبتی بر هموگلوبین گلیکوزی...

full text

خودمراقبتی بیماران مبتلابه دیابت نوع دو

مقدمه وهدف:بیماری دیابت به عنوان یکی از بیماری های شایع اختلال متابولیسم، از معضلات بهداشت عمومی در جهان محسوب می شود. مهم ترین عامل زمینه ساز مرگ ومیر بیماران دیابتی عدم انجام خودمراقبتی می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی خودمراقبتی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد. روش کار:در این مطالعه توصیفی - تحلیلی 108 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه کننده به کلینیک دیابت پارسیان مشهد در سال 93 ک...

full text

مقایسه تأثیر آموزش گروهی و مشاوره گروهی بر بُعد عاطفی خودمراقبتی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو

Background and Aim:  Diabetics are in need of assistance and education in order to know and understand their health status; decision making for health care, health behavior changes, and improving health care. According to WHO, education is the cornerstone of diabetes treatment. Key goals of diabetes education are behavior change and promotion of self-care. Emotional self-care, which requires sp...

full text

تاثیر برنامه توانمند سازی بر میزان هموگلوبین گلیکوزیله بیماران مبتلا به دیابت نوع دو

زمینه و هدف: در روش های نوین آموزش به بیمار، موضوع توانمندسازی مطرح شده که درآن بر نقش فعال بیمار در آموزش تاکید شده است. میزان هموگلوبین گلیکوزیله(HbA1C) یک شاخص مهم موفقیت بیمار در کنترل میزان قند خون می باشد. این مطالعه به منظور تعیین تاثیر برنامه توانمندسازی بر میزان هموگلوبین گلیکوزیله بیماران مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد. مواد و روش‌ها: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی بر روی 134 بیم...

full text

خودمراقبتی بیماران مبتلابه دیابت نوع دو

مقدمه وهدف:بیماری دیابت به عنوان یکی از بیماری های شایع اختلال متابولیسم، از معضلات بهداشت عمومی در جهان محسوب می شود. مهم ترین عامل زمینه ساز مرگ ومیر بیماران دیابتی عدم انجام خودمراقبتی می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی خودمراقبتی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد. روش کار:در این مطالعه توصیفی - تحلیلی 108 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه کننده به کلینیک دیابت پارسیان مشهد در سال 93 ک...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
evidence based care

جلد ۵، شماره ۲، صفحات ۲۵-۳۶

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023